Ik had in het najaar besloten en reeds geboekt voor nog eens vier weken Spaans. Dit waren weer enerverende weken, ik heb weer een hoop geleerd, maar ook een hoop vergeten. De mensen die mij volgen op Facebook, hebben bijna elke dag een verslag kunnen lezen van wat ik gedaan heb.
Deze keer verbleef ik in het huis van Malena Narajo Maqueda, een pittige Spaanse, maar wel gastvrij en babbelziek. Dat heeft ook zijn voors en tegen, maar ik moest wel Spaans spreken en luisteren, een goede oefening.
Ik kwam in een klas terecht met een gemengd gezelschap, ongeveer evenveel Aziaten als westerlingen. In klas zat ook een oudere Japanner, welke ik in het najaar al ontmoet had.
De dagelijkse routine was als volgt rond half zeven opstaan, toiletteren, douchen, ontbijten en rond kwart over acht richting school. Op weg naar school altijd even langs de bakker voor een paar lekkernijen, voor onder het lopen en voor tussen de pauze’s. Aangekomen op school, even tijd om wat te drinken en nieuwtjes uit te wisselen met medestudenten. Kwart over negen tijd voor de les, tot vijf voor elf, vijfentwintig minuten pauze.
Deze pauze was meestal in een barretje om de hoek, voor een ontbijtmenuutje, koffie/thee, een sinaasappelsapje en een belegd broodje en dat voor ongeveer drie euro. Om twintig over elf tijd voor de tweede ronde, tot een uur, even pauze, half twee de namiddagles, samen met Niels een Duitse jongen. Deze les was half grammatica en half conversatie. Wel pittig, maar dat kwam ook wel van onze lerares Mercedes. Na drie uur als de les was afgelopen, even napraten in de patio en dan naar huis, voor de vervolgles thuis met Malena en eventuele andere medestudenten. Voor het avondeten nog even tijd vrij maken voor huiswerk. Tijdens het avondeten en daarna was het ook weer Spaanse les. Ook ging ik vaak na afloop van het avondeten naar “Red House art and Food” een alternatief café, wat er uitzag als een winkel met tweedehands meubelen, welke ook te koop waren, een plek om lekker onderuit te zakken, wat te nuttigen en voor het schrijven van mijn dagboek.
Uitstapjes:
Waar ben ik deze keer naar toe geweest, een dag naar Ronda en Jezez de La Frontera, een weekendje naar Cadiz en flamencoshow.
Ronda, is een bergstadje op een klein uurtje rijden vanaf Sevilla, is erg bekend en toeristisch, alleen jammer dat het de hele dag regende.
Jerez de la Frontera, vooral bekend vanwege de sherry en ook de paarden. Wij zijn naar de Spaanse rijschool geweest en een show bijgewoond, later op de dag bezochten wij de bodega van Tio Pepe, een bekend sherry huis. Is indrukwekkend hoeveel vaten daar liggen opgeslagen met sherry, alleen jammer dat ik niet meer drink, want er moest ook geproefd worden.
Cadiz, het was jammer dat het bijna het hele weekend heeft geregend, maar Cadiz is een stad, met een klein bewandelbaar historisch centrum. Het is een plek om in de toekomst nog een keer te bezoeken, met beter weer.
Flamencoshow, dat is iets wat je in Sevilla mee moet maken, maar er zit veel verschil in , de vorige keer ging ik kijken bij een flamencovereniging, deze keer in het “museo del baile flamenco“.
Conclusie:
Ik denk dat Sevilla in de toekomst nog keer op het verlanglijst komt te staan, zeker als voorbereiding voor een reis naar Cuba.